Nie wiem czy każda kobieta tak ma, czy to może tylko u mnie, ale uwielbiam buty! Niestety moje fundusze na to nie pozwalają, ale jakbym tylko mogła miałabym całą szafę kolorowych szpilek, sandałków, botków i wiele, wiele innych. Najlepiej w każdym kolorze i na każdą okazję. Uwielbiam to jak nadają charakter stylizacji, przyciągają uwagę i sprawiają, że nasze nogi są zgrabne i piękne. Ale to nie jest ich jedyna funkcja! Czasami to normalnie potrafią nam uratować życie podczas złej pogody albo długiej wędrówki. Zdarza się i tak, że trochę utrudniają, no bo jak biec w 10cm szpilkach w deszczu? To już chyba bezpośrednie zagrożenie życia, ale to już zależy od tego czy mamy szczęście i czy sprawdzamy wcześniej pogodę :D ( Chociaż nie mówię, że pogoda nie potrafi zaskoczyć, bo bywa i tak )

Jakie są moje ulubione buty? To już chyba zależy od humoru i okazji. Po prostu uwielbiam patrzeć na szpilki, ale gdybym miała chodzić w nich na co dzień to wydaje mi się, że ta miłość byłaby mniejsza albo nie byłoby jej wcale, bo niestety prawda jest taka, że wyglądają cudownie, ale nie jest to najwygodniejszy rodzaj butów, chociaż nie powiem mogą zdarzyć się wyjątki! Dlatego na co dzień raczej moim ulubieńcem są wygodne buty, raczej sportowe i najlepiej takie, które szybko się zakłada. ( Może jestem trochę leniwa, ale jak kilkanaście razy dziennie wyprowadzam psa na spacer, to ile czasu straciłabym na samo zakładanie butów ) Zimą z racji tego, że jestem zmarzluchem wybór pada na jak cieplejsze buty, a jak mają do tego obcas to już tyle!💖

A może jesteście ciekawi jak zaczęła się ta cała historia z butami? Kto to w ogóle wymyślił i po co?

Historycy podają, że buty zostały wynalezione dawno, dawno temu. Miały służyć do ochrony stóp nie tylko przed zimnem, ale również rozgrzanymi piaskami, ostrymi skałami czy nierównym teren, który musieli pokonać w poszukiwaniu pożywienia. Były zrobione ze skóry zwierzęcej i splecionych traw. W różnych krajach ludzie dopasowywali buty do swoich potrzeb, inaczej wyglądały one w ciepłych a inaczej w zimnych krajach. Wyobrażacie sobie jakie życie byłoby nich? Bo ja nie.

A wy jakie buty lubicie? Macie może swój ulubiony typ? Wolicie wygodę, wygląd a może jedno i drugie?

A tutaj macie link do świetnej strony, z bardzo dużym wyborem:

Summer Boots

Platform Pumps

Hej kochani! Mam dzisiaj dla Was coś naprawdę fajnego! Coś co pomoże pozbyć się nam niepotrzebnego plastiku i zdecydowanie ułatwi nasze zakupy. Butelka My Only Bottle może idealnie posłużyć nam do zabrania ze sobą przygotowanego napoju lub smoothie. Zestaw jest bardzo dokładnie i bezpiecznie zapakowany, otrzymujemy w nim również ekologiczną torbę i metalową słomkę z "czyścikiem".  Butelka jest tak ładnie zapakowana, że aż chce się z niej pić, a słomka jest idealnym rozwiązaniem dla kogoś, kto nie chce wyrzucać pieniędzy i ciągle kupować nowych, a dzięki " czyściokowi" czyszczenie nie jest już problematyczne i bez zamartwiania możemy pić z naszej butelki. Można ją również gdzieś przyczepić albo przywiesić, bo ma zawieszkę. Torba wydaje się być wykonana z dobrej jakości materiału i wytrzymać całkiem sporo zakupów. Można również zakupić ekspres i samodzielnie robić gazowaną wodę, z tego co wiem przy zakupie ekspresu, dokupując butelkę płacisz tylko 1zł, więc chyba warto? A wy co o tym myślicie?  :) 

/~Kinga

 Zastanawialiście się kiedyś jak niebezpiecznym sportem jest jazda na motocyklu? Do tragedii może dojść tak naprawdę w sekundę, a może i szybciej...To przerażające jak wiele odwagi, a przede wszystkim odpowiedzialności za siebie, a zwłaszcza innych wymaga ten sport. To nie jest też tak, że nie ma tu żadnych plusów, bo towarzyszące emocje to coś naprawdę wyjątkowego i niesamowitego, co ciężko jest osiągnąć w inny sposób na co dzień, ale czasami ma to również niestety zbyt wysoką cenę.. Mimo wszystko osobiście bardzo podziwiam osoby z taką pasją, pewnie nawet nie wyobrażam sobie jak ciężkim zadaniem jest utrzymać tak wielką maszynę, w szczególności podczas naprawdę niekorzystnych warunków, bo zdarza się i tak, ale motocyklista musi sobie z tym poradzić, bo czasami nie ma już odwrotu. Nigdy nie miałam odwagi, żeby samej pojechać, a chociażby wsiąść na motor, chociaż nie raz o tym myślałam. Chyba po prostu chciałam poczuć się wolna i samodzielnie zadecydować o tym dokąd i jak szybko zmierzam. Jestem ciekawa tego uczucia, bo jak bardzo szczęśliwi mogą być ludzie, którzy wtedy nie boją się śmierci? A może boją się tylko to uczucie jest tak cudowne, że liczy się tylko to? A może jest całkiem inaczej? Jak uważacie?

/~Kinga

A może ktoś z Was jeździ na motocyklu i chce mi opowiedzieć jak to jest i dlaczego to lubi?  

Tutaj macie jeszcze parę fajnych rzeczy: Honda Enduro

 Przez całe życie mierzymy się ze stawianymi nam wymaganiami i wyzwaniami, nie tylko przez nas samych, ale także np. szkołę, rodziców czy innych ludzi. Musimy wejść na dany poziom, aby uzyskać uznanie i coś osiągnąć. Niekiedy cel ludzi, mija się z naszym. A trudności jakie napotykamy zdają się piętrzyć, co tylko nas frustruje, lecz zadowala innych. W takim momencie warto zadać sobie pytanie: czy to co robię jest warte tego wysiłku? I nie mówię tu teraz o tym, by przy byle problemie od razu się poddawać. Co to, to nie. Ale czasem warto przewartościować sobie to co robimy, czy daje nam satysfakcję i zaspokaja nasze ambicje, czy wręcz przeciwnie, tylko nas hamuje. Oczywiście powinniśmy starać się, aby nasi rodzice byli z nas dumni, by byli szczęśliwi. Starać się wypełniać nasze obowiązki związane ze szkołą, pracą, życiem codziennym, nie zaniedbywać ich, lecz jednocześnie pamiętać o tym, by siebie w tym wszystkim nie zatracić. By nie stać się maszyną wykonującą polecenia. Warto czasem się zatrzymać i pomyśleć w jakim kierunku zmierzamy. A jeśli mówimy o samorealizacji, należy pamiętać, że nie zawsze to, co jest dobre według innych, będzie faktycznie dla nas dobre. I nie ma w tym nic złego. Po prostu jedni nadają się do jakiejś rzeczy, a drudzy niekoniecznie, lecz będą przodować w innej dziedzinie, w której ci pierwsi nie będą. Taka kolej rzeczy, że czasem trzeba wyłamać się z narzuconych nam schematów, by być szczęśliwym. Niestety nie zawsze da się wszystkim dogodzić, ale na tym polega sztuka bycia odważnym, by potrafić postawić na swoim, wtedy kiedy jest to konieczne. /Klaudia

Świeży start, krok w nieznane, opuszczenie bezpiecznej przystani - te wszystkie hasła wydają się tak kuszące, a jednocześnie tak bardzo się ich boimy. Nowe początki - choć potrzebne - nigdy nie są łatwe i usłane różami. Niejednokrotnie wymagają od nas sporej odwagi, lecz to co dzięki nim zyskujemy zdecydowanie jest warte ryzyka. Taka jest kolej życia, że coś się kończy, a coś zaczyna, ale nie oznacza to z góry czegoś złego. Sama coś o tym wiem, ponieważ jeszcze do niedawna, nie do końca byłam przekonana do nadchodzących zmian w moim życiu, ale po dłuższym namyśle stwierdziłam, że powinnam dać tym pomysłom szansę. To, że jestem do czegoś sceptycznie nastawiona, nie znaczy, iż musi być stricte złe. Tak jest z wieloma rzeczami, lecz bardzo często w późniejszym rozliczeniu okazuje się, że wyszły nam one na plus. Najtrudniejsze jest postawienie tego pierwszego kroku, ponieważ obarczony jest prawdopodobieństwem, że coś pójdzie nie tak. Potem, gdy nabierzemy już wiatru w żagle, każdy kolejny krok ku zmianie zdaje się być łatwiejszy. Dlatego nie warto zamykać się na nowe rozwiązania, ponieważ mogą nas poprowadzić w kierunku o jakim nawet wcześniej nie śniliśmy. /Klaudia

1.  Patrzenie w gwiazdy - do tego wystarczy jedynie podwórko, bądź balkon. Jest to odprężające i pozwala na uwolnienie myśli od codziennych zmartwień. Nawet te 5-10 min bywają zbawienne i rozluźniające. Czasem gdy właśnie uwolnimy dręczące nas myśli, w to miejsce napłyną nowe, pełne weny.
   
2. Granie w gry logiczne czy też planszowe - owszem zajmują one nasz umysł, ale również rozwijają naszą umiejętność kreatywnego myślenia, a co za tym idzie - poszerzają twórczo nasze horyzonty. A do tego zabijają nudę :). 
   
3. Rysowanie, bądź kolorowanie - samo w sobie jest to kreatywne, lecz do tego relaksujące.
   
    
4. Pisanie - nawet jeśli nigdy nic nie pisałeś, nic straconego. Nie musi być to od razu książka czy opowiadanie, może być to naprawdę cokolwiek - od zwykłego podsumowania dnia, przez jakiś wiersz czy też piosenkę. 
   
5. Makijaż - to jest raczej bardziej skierowane do żeńskiej części czytelników, lecz jeśli panowie również lubią i czują się w tym dobrze to jak najbardziej zachęcam :). Jest to także forma artystycznego wyrażenia siebie. Poczynając od zwykłego codziennego make-upu aż do całkiem zwariowanego. Jedynym ograniczeniem jest nasza wyobraźnia.